کد مطلب:119111 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150

تو زیبایی، ولی نه به خاطر چشمان سیاهت، بلكه به خاطر بینش شعله ورت. تو زیبایی، نه به خاطر جمال سیمایت، بلكه به خاطر صفای سرشتت.

تو زیبایی، نه به خاطر گلوبندی رخشان بر گردن بلورینت، بلكه به خاطر جبروت خصلت ها و خوی شكوهمندت.

تو قهرمانی، ولی نه به خاطر پیچیدگی مچ هایت.

تو قهرمانی، نه به خاطر پهنای شانه ات، بلكه به خاطر چشمه ی فیضی كه نخست بر قلب و زبانت و سپس به گفتار و رفتارت سرازیر شده است.[1].

1. درس هایی از ائمه ی معصومین (ع)، ص 12.